Musica’nın bu bölümünde, Paris’in en tipik semtlerinden biri olan Saint Germain des Pres’de Christophe Rousset’nin evine konuk oluyoruz.
Aynı zamanda hem ünlü bir klavsenist ve orkestra şefi olan Rousset, Barok Dönem uzmanı. Bir diğer deyişle bir müzik arkeoloğu olan Rousset, eski eserlerin yorumlanmasını arkeolojik bir keşfe benzetiyor:
“Mesleğimde en sevdiğim şey, 17 ve 18. yüzyıla ait repertuvarları ve sesleri bulmak. Yani benim için en büyük mutluluk, hiçbir zaman tekrar yorumlanmamış eserleri alıp, müziğin büyüsü sayesinde, tekrar yorumlayıp hayat vermek. Bu, inanılmaz bir duygu. Bir arkeoloğun Antik Yunan döneminden kalma bir vazoyu gün yüzüne çıkarıp, bunun üzerinden bir efsaneyi çözmesi gibi bir his.”
Christophe Rousset bu yıl, dönem enstrümanlarından oluşan görkemli “Les Talens Lyriques” orkestrasının yirminci yılını kutluyor.
Repertuvarlarında Lully’nin lirik trajedisi “Bellerophon” un yanı sıra Barok dönemin tanınmış eserlerinden, Rameau’nun lirik komedisi “Platee” yer alıyor.
Rousset, sanatı güzelliğin paylaşılmasında bir araç olarak görüyor:
“Günümüzde bilginin ve güzelliğin rahatça dolaşımı hayret verici birşey. Müzisyen olmak, ya da daha genel deyimle sanatçı olmak, benim için güzelliği yaymanın bir yolu. Buna gerçekten çok önem veriyorum. Sanat aracılığıyla insanın doğasını yüceltebiliriz. Bu, ilham dünyasıyla ve tüm ilhamların birliğiyle gerçekleşebilir. Bizi hayvandan ayıran başlıca özellik de bu.”
Christophe Rousset, sanatçının yaratıcı sürecinin eserini oluştururken ya da yorumlarken başlayıp, izleyici ya da dinleyicilerle paylaşım içindeyken tamamlandığından bahsediyor:
“Sanatçı, her şeyden önce sanatı icra eden kişidir. Sanatı algılanır ve dokunaklı ve doğru icra etmesiyle yaratıcı özelliği de vardır. Bu türden bir ortak duygu ancak konserde, sahnede, canlı olarak açığa çıkar. Bu, basit bir eğlencenin çok ötesindedir: Tabi ki aynı zamanda eğleniriz ama farklı bir mekana doğru yolculuğa çıkarız. Zenginleşir ve yüceliriz. Tabi sonrasında “Ama ben sanatçı mıyım?” diye kendimizi sorgularız.”
Ünlü bir orkestra şefi ve aynı zamanda müzik arkeoloğu olarak günümüzde içinde 21. yüzyılda içinde yaşadığımız sürecin sanattaki yansımalarını olumlu olarak değerlendiriyor:
“Ne yazık ki, 21. yüzyıl biraz karanlık bir perspektif açan bir yüzyıl. Sanat, tam da bu umutsuzluk döneminde bir teselli aracıdır. Kurtuluş sanattadır. Ben buna çok derinden inanıyorum. Bu yüzden bu dönemin sanat için bir kriz dönemi olduğunu düşünmüyorum. Aksine, sanat yaralarımızı sarmak için ona ihtiyaç duyduğumuz ölçüde gelişecektir.”
Bu programda Jean-Baptiste Lully’nin “Bellerophon” ve Jean-Philippe Rameau’nun “Platee” adlı eserlerinden bölümler dinlemektesiniz.
Orkestra şefi Christophe Rousset ile Fransızca gerçekleştirdiğimiz röportajın diğer bölümleri için tıklayınız:
http://fr.euronews.com/2012/03/05/extraits-de-linterview-de-christophe-rousset