Olağanüstü bahçelerle çevrili La Foce arazisi aynı zamanda etkileyici bir hikayeye sahip. Tuscan bölgesindeki bu güzellik ciddi bir uğraşının ürünü ve bu yıl 25.si düzenlenecek olan müzik festivalinin de çerçevesini oluşturuyor.
Festivalin açılış programı Rossini’nin piyano parçaları eşliğinde yapılıyor. Marco Marzocchi’nin zarif dokunuşları eserlere ayrı bir güzellik katıyor.
Festival, Anglo-Amerikan yazar Iris Origo’nun anısına kendi ailesi tarafından her yıl düzenleniyor. Kızı Benedetta festivalin başkanı ve annesinin, dünyaca ünlü kemancı Yehudi Menuhin’in yakın dostlarından biri olduğunu anlatıyor:
“Annem ve Yehudi, Roma’da bir restoranda yan yana oturuyordu. Yehudi, annemin ‘Val d’Orcia’ da Savaş’ adlı kitabını okumuş ve dadımıza ne olduğunu öğrenmek istemişti. Eşim Alberto ile, annem ve Yehudi sayesinde tanıştım. Eşim, Menuhin’in tek çocuğuydu ve birlikte bize gelmişlerdi. Orada tanıştık ve bir anda aşık olduk.”
Antonio Lysy, bu evlilikten dünyaya geldi. Başarılı bir çellist olan Antonio, Grammy ödülü sahibi ve festivalin sanat müdürü.
Benedetta Origo:
“Oğlum Antonio tatillerde yanımıza geldiğinde her defasında çellosunu da getirir ve avluda çalardı. Buranın mükemmel bir akustiği barındırdığını ve konser vermek için çok ideal olduğunu düşünürdü. 20 yaşlarındayken tatil için arkadaşlarını buraya davet etmeye karar verdi. Onlar için tatilin anlamını tahmin edersiniz! Sürekli müzik… Müzikle uğraşmak bir müzisyen için en güzel şeydir.”
Ailenin mülkünde ve çevredeki tarihi yerlerde düzenlenen festival Iris Origo’nun ölümünden bir yıl sonra düzenlenmeye başladı. Yazar, kocasıyla birlikte 1920’lerde La Foce’yi satın aldı ve buranın doğasını güzelleştirmek için çok çalıştı.
Katia Lysy:
“Buradaki arazinin ıslah edilmesi gerekiyordu. Küçük barajlar, kanallar ve yollar, yani herşey tekrar inşa edilmeliydi. Bu büyükbabam Antonio’nun göreviydi. Büyükannem ise küçük bir klinik, bir okul ve savaş döneminde mülteci çocuklar için bir sığınma yeri yaptırdı. Arkamdaki resimde bulunan çocuklar işte onlar.”
Iris Origo, aralarında savaş günlüklerinin de olduğu birkaç kitap yazdı. Besteci ve orkestra şefi Francesco Cilluffo, onun çalışmalarına ve kişiliğine atfen bir şarkı besteledi:
“Iris Origo, İtalyan insanını çok iyi tanıyordu. Savaş günlüklerinin sonunda şunu söylüyordu: ‘Etrafımda sadece yıkım görüyorum. Ama biliyorum ki bu insanlar kolları sıvıyacak ve herşeyi sıfırdan inşa edecekler. Bu onların doğasında var.’ Onun kitabı ve benim bestem aynı cümlelerle bitiyor: ‘Ölüm ve yıkım ziyaretimize geldi. Ama etrafta ümit tomurcukları var.”
Umut, güzellik ve festival… Devam eden hayatın en mükemmel sembolleri olsa gerek…
Festival, 19 – 28 Temmuz tarihlerinde düzenlenecek.
Bu haberde aşağıdaki eserlerden bölümler dinlediniz:
Piyanoda Marco Marzocchi eşliğinde Gioachino Rossini’nin “Un Rien” ve “Prélude Soi-Disant Dramatique” eserleri.
Çellist Antonio Lysy eşliğinde Astor Piazzolla ve José Bragato’nun “Gran Tango for cello, piano and strings” eseri.