REKLAMFransa’nın başkenti Paris’ten Stéphanie aslı bir izleyicimiz: “Avrupa ülkelerinin taşıyıcı annelik konusunda çok farklı duruşlar var. Bu hangi ülkelerde mümkün hangi ülkelerde yasak? Sizce farklı yasaların birbirleriyle uyumlu hale getirilmesi mümkün mü?”
Paris Ouest Üniversitesi Temel Haklar Araştırma Merkezi’nden hukuk uzmanı Nicolas Hervieu: “Avrupa’da taşıyıcı annelik konusuyla ilgili düzenlemeler ülkeden ülkeye farklılık gösteriyor. Fransa gibi bazı ülkeler bunu yasaklıyor. Fransa’da son günlerde taşıyıcı annelik konusunda tartışmalar oldu. Taşıyıcı annelik Almanya, İspanya, İsviçre ve İtalya’da da yasaklanmıştı. İngiltere, Yunanistan, Rusya veya Ukrayna ise buna izin veriyor. Öte yandan, bazı ülkeler de bu konuda yapacakları düzenlemeler konusunda henüz net bir karar vermedi. Avrupa’daki bu çeşitli düzenlemelere bağlı kalmalı mıyız? Yoksa tam tersine, bu farklı yasaları birbirleriyle uyumlu hale getirmeye mi çalışmalıyız? Avrupa kurumları ve Avrupa mahkemeleri için mesele bu değil. Örneğin Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne göre böyle bir çeşitliliğin olması hiç sorun değil. Bu konuda 26 Haziran 2014’te yayınlanan çok önemli iki karar var. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi bir devletin kendi topraklarında taşıyıcı anneliği yasaklama hakkına sahip olduğunu açıkça belirtti. Ancak, mahkeme başkaları tarafından taşıyıcı anneliğin yasaklanmasının, yurt dışında yasal doğmuş bir çocuğa tercih edilmemesi gerektiğinin altını çiziyor. Sadece bu nedenden ötürü mahkeme 2014 yılında Fransa’yı cezalandırdı. Bu yüzden de aralarında taşıyıcı anneliği yasaklayanların da bulunduğu bütün Avrupa ülkelerinin, bu talepte bulunan ebeveynler ile yurt dışında bu yolla doğan çocuklar arasındaki hukuki bağı resmen tanıması gerekir. Çünkü aksi takdirde bu durum çocuğun kimlik hakkını ihlal eder. Ancak Avrupa ülkelerinde taşıyıcı annelik konusunda yapılan çeşitli düzenlemelerin birbiriyle uyumlu hale getirilmesini ise mümkün kılmayacaktır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nden farklı olarak Avrupa Birliği kurumları aile politikaları hakkında kısıtlı bir yetkiye sahip. Bu konuda çeşitli yetkileri olabilir ancak bu durum mevcut yasaların birbiriyle uyumlu olacağı anlamına gelmez. Orta ve uzun vadede, Avrupa Birliği’nde uyum söz konusu olsaydı, bu devletler tarafından yapılırdı. Ama her durumda, sadece Avrupa Birliği kurumları ve mahkemeler bu konuda karar verme ve bu yasaları yönetme yetkisine sahip.”