Çernobil Çocukları

Çernobil Çocukları
By Euronews
Haberi paylaşınYorumlar
Haberi paylaşınClose Button

26 Nisan 1986’da Ukrayna’nın kuzeybatısındaki Çernobil Nükleer Santrali’nde insanlık tarihindeki en büyük nükleer kazalarından biri meydana geldi

REKLAM

26 Nisan 1986’da Ukrayna’nın kuzeybatısındaki Çernobil Nükleer Santrali’nde insanlık tarihindeki en büyük nükleer kazalarından biri meydana geldi. Santralin 4. blokunda meydana gelen kaza, santral çalışanları ve çevreyi büyük ölçüde etkiledi.

Faciadan 29 yıl sonra Euronews o dönemde doğan üç Ukraynalı gençle konuştu.

Olga Zakrevska Ukrayna’nın başkenti Kiev’de kendi stüdyosunu işleten profesyonel bir fotoğrafçı.

Genç fotoğrafçı 11 Nisan 1986’da Çernobil nükleer santrali yakınındaki Prypiat kasabasında doğdu. Kaza olduğunda babası santralde çalışan nükleer enerji uzmanlarından biriydi.


“Hayatımın ilk 15 gününü Prypiat’ta yaşadım. Kasabadan 26 Nisan 1986’da ayrıldık. Yaklaşık bir yıl Kiev’de ailemizin ve yakınlarımızın yanında kaldık. O zamanlar ufak tefektim ve sanki annemin geleceğimize dair endişelerini yansıtıyordu. Bir yıl sonra kendi evimiz oldu ki bunun için minnettardık. Babam Çernobil’e gitmeye ve orada çalışmaya devam etti.

“Hatırladığım kadarıyla Çernobil ailemizin hikayesinin bir parçasıydı. Komşularımız da nükleer tesiste çalışıyordu. Çernobil adeta günlük yaşantımızın bir parçasıydı. Düzenli olarak geçmemiz gereken muayenelerde, devletten yardım alabilmek için doldurmamız gereken belgelerde hep vardı.

“Şimdi Çernobil’in benim için tam olarak ne ifade ettiğini idrak etmeye çalışıyorum. 25 yaşıma bastığımda, bu felaketin gölgesinde büyüdüğümü fark ettim. Bu yüzden de şu anda diğer Çernobil ailelerini arıyor ve onları fotoğraf stüdyoma davet ediyorum. Onların fotoğraflarını çekiyorum ve sohbet ediyoruz. Akranlarımın çoğunun kendi ailesi ve çocukları var. Elbette sağlığımızdan endişe ediyoruz. Ben küçükken doktorlar “Radyasyonun sizi nasıl etkileyebileceğini bilmiyoruz” diyordu. Birçok şey tahmin edilebilir ancak birçoğu da edilemez.

“Prypiat’ta doğanlar da dahil olmak üzere insanların Çernobil’in bizim için ne anlama geldiğini düşünmeye ve analiz etmeye henüz hazır olmadığını düşünüyorum. Bazıları olanları unutmak istiyor. Bence bu facia yaşandığına göre bunun nedenini anlamaya çalışmalıyız. Çernobil faciası bize travma yaşattı ve bu travmayla başa çıkarak gelecekte daha iyi bir yaşantıya sahip olacağımızı düşünüyorum.”

“Zaman yaraları sarar ancak hiçbir zaman tam olarak iyileştirmez. Ancak bazı yaraların bizi daha güçlü hala getirdiğine inanıyorum. Benim ve akranlarımın güçlü insanlar ve belki de hayatın zorluklarıyla mücadele etmede diğer insanlardan daha güçlü olduğumuzu düşünüyorum. Ön yargıyla başa çıkmamız gerekti. Bölgeden taşındıktan sonra bazı aileler radyoaktif ve hastalık bulaştıran olduğumuz gerekçesiyle çocuklarının benimle ve erkek kardeşimle oynamasına izin vermedi.

“Bir süredir Çernobil faciasından etkilenen ailelerin fotoğraflarını çekiyorum ve bu çalışmamı bir projeye dönüştürmek istiyorum. Benim için kişisel anlamda en önemli olan ise ailemin 1986’da Çernobil’de çalışan arkadaşlarını ve meslektaşlarını bulmak.”

Olexiy Starynets 26 Nisan 1986’da Kiev’in birkaç kilometre güneyinde doğmuş. Şu anda Kiev’de spor muhabiri olarak çalışıyor. Doğum günü nedeniyle “Çernobil bebeği” olarak adlandırılsa da o geleceğe umutla bakıyor.


“Çernobil ile ilgili ilk anım ne? Elbette doğduğum gün. Asıl patlamanın olduğu gün doğdum ve kazanın meydana geldiği günden bu yana evde, okulda, her yerde insanlar hep bunu konuştu. Annem ve büyük annemin kazanın olduğu gün bundan haberleri olmuş. Annemin beni dünyaya getirdiği doğum evinde radyasyonu önlemek için camları kapatmış ve yerleri daha sık silmeye başlamışlar. Patlama 26 Nisan’ın ilk saatlerinde meydana geldi. Ben de o gün akşamüstü 6 gibi doğmuşum.

“Küçükken birkaç defa taşındık ve gittiğim her yeni okulda sağlık kontrolünden geçirildim. Her zaman en sağlıklı bendim. Elbette ailem her zaman Çernobil faciasının etkilerinden endişe duydu çünkü oradan sadece 250 kilometre uzakta yaşıyorduk.

“Hayır, kendimi Çernobil çocuğu olarak görmüyorum. Sağlığımı etkilemedi. Tamamen normal hissediyorum. Çernobil Nükleer Santrali’nin bulunduğu Prypiat’a hiç gitmedim. Bir gün gideceğime eminim.

“Nükleer enerji konusunda çok olumlu düşünüyorum. Eğer doğru düzgün ele alınırsa, güvenli ve çevreye duyarlı olduğunu düşünüyorum. Anladığım kadarıyla Çernobil kazası insan hatası nedeniyle meydana gelmiş.

“Evet, elbette Çernobil tarihimizin bir parçası ancak bu konu üzerine çok fazla kafa yormuyorum. Arkadaşlarım her zaman doğum günümü hatırlıyor!”

Haberi paylaşınYorumlar

Bu haberler de ilginizi çekebilir

Çernobil faciasının üzerinden 29 yıl geçti

Fukuşima, nükleer felaketten sonra 'su sorunuyla' karşı karşıya

Japonya, Fukuşima Nükleer Santrali'nin arıtılmış suyunu denize boşaltmaya hazırlanıyor