Uluslararası Af Örgütü göçmenlerin Libya'da yaşadığı zulümlere dikkat çekti

REKLAM

Uluslararası Af Örgütü tarafından geçtiğimiz günlerde yayınlanan rapor Avrupa’ya ulaşabilmek için Libya topraklarını kullanan göçmenlerin yaşadığı zulümlere dikkat çekiyor.

Göçmenler dünyanın en ölümcül denizi haline gelmiş olan Akdeniz’e açılmadan önce Libya’da toplu tecavüzlere, gasba ve işkenceye maruz kalıyor.

Uluslararası Af Örgütü raporuna göre, kötü muameleler silahlı çeteler ve insan kaçakçılarının yanı sıra göçmen gözaltı merkezleri tarafından da uygulanmakta.

Rapor, Akdeniz’e açılan ve kaçak göçmenleri taşıyan gemilerin Avrupa Birliği tarafından imha girişiminin, iltica arayışındaki bu insanların Libya’da tuzağa düşmelerine ve acılarının daha da kötüleşmesine sebep olduğunun altını çiziyor.

Geçen ay Libya’dan yola çıkarak Avrupa’ya ulaşmak isterken batan ve 800 cana mal olan kaza sonrası bu rapor, Avrupa Birliği’ne bir haykırış niteliği taşıyor.

Ortadoğu ve Afrika’dan gelen göçmenler İtalya’ya ulaşmaya çalışırken deniz üzerinde ölümle yüzleşmeden önce Libya’nın içinde işkence ve ölüm tehlikesiyle karşılaşıyor.

Avrupa Birliği geçen ay göçmenler için arama ve kurtarma çalışmaları ve insan kaçakçılarına karşı fonları arttıracağı açıklamasında bulunmuştu. Uluslararası Af Örgütü’nün raporu, AB Dış Politika Yüksek Temsilcisi Federica Mogherini’nin Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde Libya’ya uluslararası müdahale için destek arayacağı konuşma öncesi büyük bir ses getirdi.

EU must ensure refugees & migrants fleeing conflict & humanrights abuses are NEVER pushed back to Libya. Read why: http://t.co/zOvTYtTza4

— AmnestyEurope (@amnestyeurope) Mayo 11, 2015

Libya’da Muammer Kaddafi’nin 2011’de devrilmesinden bu yana istikrarsızlık ve çatışma hakim. Sadece son beş haftadır hükumet güçleriyle İslamcı gruplar arasında yaşanan çatışmalarda Bingazi çevresinde 53 kişi yaşamını yitirdi.

### Göçmenlerin Libya’da maruz kaldığı kötü muameleler neler?

Uluslararası Af Örgütü 2014 yılının Ağustos ayında 2015 Mart ayına kadar Akdeniz’i geçmeyi başarmış göçmenlerle görüştü ve onların genelde maruz kaldıkları insanlık dışı hikayelerini kendi ağızlarından raporda yayınladı.

İşkence

Libya çölünde insan kaçakçıları tarafından yakalanan Somalili Muhammed başından geçenleri şöyle anlatıyor: “ Libya’ya Sahra tarafından girdim. Çok tehlikeliydi, çoğumuz öldü. Çölde, Libyalılar bize işkence ediyor, kılıçlarla, silahlarla bizi dövüyor ve taşlıyorlardı. Her gün feci şekilde dayak yiyorduk. benim parmağımı, bir arkadaşımın ise kolunu kırdılar. Kaçamıyorduk. Arkadaşım kaçmaya çalıştı ve vurularak öldürüldü. Başka biri kafasına aldığı taş darbesinden dolayı öldü. Susuz ve aç şekilde çölde ızdırap yaşıyorduk. Günde sadece bir kere az bir şey yemek veriyorlardı. Bir ay bu şekilde yaşadıktan sonra Hollanda’da yaşayan annemin erkek kardeşi onlara ödeme yaptı ve kurtuldum.”

Toplu tecavüz

Nijeryalı bir kadın ise Sebha şehrinde başından geçen toplu tecavüzü anlattı: “Beş genç adam yolumuzu kesip beni ve kocamı arabalarına zorla bindirip çölde uzak ve ıssız bir yere götürdü. Ellerinden ve bacaklarından bir direğe bağladıkları kocamın gözleri önünde bana tecavüz ettiler. Altı kişi sonradan geldi ve toplamda onbir kişinin tecavüzüne uğradım.”

Gasp

Fildişi Sahili’nden, o zamanlar 17 yaşında olan bir erkek, Libya’ya girer girmez bir suç çetesi tarafından yakalandığını ve dört ay boyunca günde bir kez verilen az yiyecekle bir evde tutulduğu acı hikayesinde ailelerinden para istenmesi için kendilerine işkence edildiğinden bahsediyor. Çetenin başındaki adam onlara aileleri Gana’daki kardeşine para yollarlarsa serbest kalacaklarını söyler. Bu genç ise aile üyelerinin öldüğünü kimsesiz olduğunu söyleyince, çete lideri ona paran yoksa sende onlar gibi ölürsün cevabını verir. Genç bu cevap karşısında ağlamaya başlayınca, çete lideri belindeki kemeri çıkarır ve dövmeye başlar.

Göçmen gözaltı merkezlerinde tecavüz

Nijeryalı bir kadın ise Sabrata Göçmenlik Merkezi’nde yaşadıklarını şu sözlerle dile getiriyor: “İki ay bir hapishanede tutuklu kaldım ve gardiyanların hepsi erkekti. Geceleri kaldığımız odalar gelip bizimle yatmaya çalıştılar. kadınların bazısı tecavüze uğradı. Bir kadın tecavüz sonrası hamile bile kaldı. Kimse bana dokunmadı çünkü ben hamileydim. Bu yüzden Avrupa’ya gitmeye karar verdim. Hapishanede çok acı çektim. Yedi sekiz aylık hamile bir kadın daha vardı. Bilmiyorum neden dövdüler ama karnına aldığı tekmelerden dolayı öldü. Gün içinde bizi zorla dışarı çıkarıp temizlik yaptırdılar ve yemek pişirmemizi istediler. Bizleri çalıştırırlarken vücudumuza dokunuyorlardı. Tacize itiraz eden kadınları ölesiye dövüyorlardı.”

REKLAM