Sürekli bir ikametgahınız yoksa, bir evden mahrumsanız, eğitim önemli bir sorun olabilir. Göçebe hayat sürenler buna nasıl bir çözüm bulmuşlar? At
REKLAMSürekli bir ikametgahınız yoksa, bir evden mahrumsanız, eğitim önemli bir sorun olabilir. Göçebe hayat sürenler buna nasıl bir çözüm bulmuşlar? At sırtında taşınan kitaplardan, gezici öğretmenlere kadar okula gitmenin zor olduğu durumlarda uygulanan çeşitli projeler var.
Etiyopya’da Nagassa Janfa, bir Pazar sabahı saat 8’de kütüphanesinden aldığı rengarenk çocuk kitaplarını atının heybesine yükleyip, bu kitapları dört gözle bekleyen köy çocuklarını nasıl sevindireceğini düşünerek, yola çıkıyor.
Atın heybesinde köylere taşınan kitaplar çocukların dünyasını değiştiriyor
Naggasa, atıyla başkent Addis Ababa’nın 75 kilometre uzağında bir köye gidiyor. Yaptığı aslında, atlı taşıma eğitimi olarak adlandırılan bir eğitim programının uygulaması. Programı Etiyopya Okuyor isimli bir sivil toplum kuruluşu yürütüyor. Ülke çapında 65 kütüphane ile çalışan kuruluşun başarısı Ruanda ve Gana gibi ülkelere de örnek olmuş.
Naggasa Janfa: “Guto köyüne gidiyorum. Orada bir sürü çocuk, bir yerde toplanmış beni bekliyor şimdi. Henüz orada olmayanlar da geldiğimi görünce, o anda ne yapıyor olursa olsunlar, hemen bırakıp bana doğru koşacaklardır. Şimdi gitmem gerekiyor. Geç kalmayayım.”
Avrupa’da yaşayan Roman halkı türlü zorluklarla boğuşuyor. Fransa’da yaşayan Roman çocukların sadece yarısı okula gidebiliyor. Ama bir öğretmen, Roman çocuklara, sınıfa dönüştürdüğü açık alanlarda resmi olmayan eğitim veriyor.
Fransa’da Roman çocukların yarısından fazlası okula gitmiyor
Paris’ten 20 kilometre uzakta Longjumeau’da, 23 yaşındaki Rumen gönüllü öğretmen Laura Oita, Intermedes-Robinson Vakfı’nda çalışıyor. Haftada iki kez Roman kamplarına giderek çocuklara ders veriyor.
Kampın kurulduğu, kullanılmayan garajda, Romanya’dan gelen 10 aile kalıyor. Daha önce kamp kurdukları pek çok yerdense tahliye edilmişler.
Maria-Laura Oita: “Çok kolay değil çünkü sürekli yer değiştiriyorlar. Kampları tahliye ediliyor. Çocuklar eğitimsiz kalıyor. Fransızca konuşamıyorlar. Intermedes-Robinson Vakfı sayesinde eğitim imkanı sağlıyoruz. Vakıf, bunu, çocuklar buraya eldiği günden beri yapıyor. Kamp yeri değiştiğindeyse aileleri takip etmeye başlıyoruz.”
Vakfın atölyesi, sosyal pedagoji temeline dayalı. Çocuklar herhangi bir koşul olmaksızın eğitime kabul ediliyorlar.
Oyunlar vasıtasıyla toplu öğrenmeleri ve sosyalleşmeleri teşvik ediliyor. Sanatsal yetenekleri özgüven kazanmaları ve bağımsız olmaları için açığa çıkarılıyor.
Avrupa Roman Hakları Merkezi’ne göre Fransa’da Romanların çocuklarının yarısından azı bir okula devam ediyor.
Kenya’da açılan okul göçebe topluluklarda kız çocuklarının hayatını değiştirecek
Kaderlerinde ev kadını olmak var. Genellikle erken yaşta evleniyorlar. Eğitimse genelde çok düşük bir öncelik. Kenya’da bir okul, göçebe ailelerin kızlarının çoğunun kaydını yapmayı başardı. Ama çetin bir mücadele vermeleri gerekiyor .
Mogila Tepesi’nin eteklerinde bir okul, göçebe topluluklardan Turkana kızlarına bir eş ya da anne ya da ev kadını olmaktan çok daha fazlasını vaat ediyor.
Okul, kız çocuklarının eğitime kazandırılmalarını cesaretlendirmek için kuruldu. Gönüllülerin desteklediği fonlar sayesinde açılan okulun giderleri, Kenya hükümeti ve bazı hayırseverler tarafından karşılanıyor. 2010 yılında açıldıktan sonra okula kaydedilen kızların sayısı sürekli artıyor.
Onlar okula devam ederek kendileri için daha anlamlı bir gelecek kurmaya çalışırken, bir yandan da toplumsal bir baskı hissediyorlar. Çünkü kızlar ev ve tarla işlerinde her zaman ailelere daha faydalı görülüyorlar.
Turkana topluluğunda kızları eğitime kazandırmak için daha çok yol alınması gerekiyor. Eğitimleri yarıda kesilmediği takdirde, bu kızlar, bu ve pek çok göçebe topululuğun ihtiyacı olan değişimleri hayata geçirebilir.