Ukrayna'daki çatışmalardan kaçanların yeni vatanı Rusya mı?

REKLAM

Moskova’nın güney banliyölerinde bulunan otobüs terminallerine her gün Ukrayna’nın doğusundan Donetks, Gorlovka ve Luhanks gibi bağımsızlığını ilan eden bölgelerden kalabalık otobüsler geliyor.

Sabahın erken saatlerinde çatışma bölgelerinden gelenler ilk haberleri getiriyor.

Eski bir mayın çalışanı olan Sergei 47 yaşında. Rovenky’den Moskova’ya bir araba tamir servisinde çalışmak için geliyor. Silah ve çatışma seslerinin olmadığı bir yerde uyuyacağına inanmakta hala güçlük çekiyor:

“Luhanks ve Donetsk talan edilmiş durumda. Özellikle de banliyöleri. Burası bizden yüz km uzakta ancak buna rağmen gece ve gündüz silah seslerini duyuyoruz, barışçıl ilçelerin nasıl ateşe verildiğini duyuyoruz. Ve bizim başımıza ne geleceği konusunda hiç bir fikrimiz yok. Namlunun ucunda yaşıyoruz.” Bir çok kişi gibi Sergei de hayatının ne yönde değişeceği konusunda bir fikri yok. Bir hafta önce Rusya, Putin’im emri üzerine geçici olarak Ukrayna’nın doğusundan gelen tüm belgeleri kabul etti. Pasaportlar, doğum belgeleri, ehliyet ve diğer belgeler Rusya’da tanınır hale geldi.

27 yaşındaki Katerina Lukianova Donetsk bölgesinde bulunan Kievsky’deki evini terk ederek Moskova’da bir oda kiraladı. Hayaliyse Donetsk’ten 60 kilometre uzaktaki küçük bir kasaba olan Komsomolsk’da annesiyle yaşayan 2 yaşındaki oğluna bir kreş bulmak.
Katya Donetsk Halk Cumhuriyeti pasaportunu Ekim 2016’da aldı ve Rusya’da o zamandan bu yana kullanmaya başladı.

Katerina Lukianova: “Ukrayna’ya gitmek büyük bir sorun. Orada çok sıra var. İnsanlar saat 5’te kuyruğa giriyor. Saatlerce sırada bekleyip havan toplarının nasıl ateş edildiğini izliyor. Buna rağmen sırada kalıp Ukrayna tarafına geçmeye çalışıyorlar.”

Donetsk bölgesinden gelen 20 yaşındaki Dmitry, Moskova’da birkaç ay boyunca bilgisayar mühendisi olarak çalıştı. Donetsk’teki madenlerden birinde teknisyen olarak çalışıyordu. Pasaport sorunun kendisi için bir problem olmadığını ifade ediyor:

Dmitry: Bu pasaportu almak istemiyorum, sadece geçici süreliğine kabul edildi. Burada kabul edilen şey geçici ve başka bir yerde geçerliliği yok. Her şey bittikten sonra bunu ne yapacağım?”

Valentina 10 yıldan bu yana sürekli olarak Rusya-Ukrayna sınırından geçiyor. Moskova’daki bir binada kapıcılık yapıyor. Her ay Donetks’teki kızı ve torununu görmeye gidiyor. Valentina 2014’teki çatışmalarda damadını kaybetti. Damadı güvenlik görevlisi olarak çalışıyordu. Valentina aylık yaklaşık 500 Euro kazanıyor ve kızı ve oğluna yardım ediyor. Moskova’nın kararından bahsederken yüzü gülüyor, kızının ona telefonda sadece güzel haberler verdiğini söylüyor:

Valentina: “İnsanlar pasaport almak için sıraya giriyor. Bir gün kızım da oğlum da pasaportlarını alacaklar. Kiev onlara versin ya da vermesin. Ama herkes oraya gitmekte istekli değil. Bir çok kişi gitmek istemiyor.”

Kararname Moskova tarafından bölgede barışın sağlanması için “siyasi bir çözüm” amacıyla imzalandı. Kiev bunun bir provokasyon olduğunu savunuyor. Ukrayna Devlet Başkanı Petro Poroşenko bunun “Rus işgalinin ve Rusya’nın uluslararası hukuk kurallarının ihlalinin sadece bir kanıtı olduğunu söyledi. Küresel düşünce kuruluşu Carnegie Moskova başkanı Dmitry Trounin, “Rusya’dan gelen tüm sinyallerin siyasi olduğunu ve ağırlıklı olarak ABD, Fransa ve Almanya’yı hedef aldığını belirtiyor:

Moskova Carnegie Merkezi Başkanı Dmitry Trunin: “Şüphe yok ki insani yardım yönü tamamen mevcut. Sanırım Rusya için de siyasi bir sorun. Siyasi cephenin öncelikli olduğunu da söyleyebilirim. Rusya Batı’ya bir sinyal daha gönderdi. Rusya, Minsk anlaşmalarının gelecekte gerçekleşmesinin gecikmesi, söz konusu anlaşmaların bir tarih olacağı noktaya gelebileceğini ve gerçek olayların, Minsk’te yazılanlardan değil, başka bir senaryo ile gelişeceğini bildirdi.”

2008’de yaşanan savaş sonrası atılan bazı benzer küçük bürokratik adımlar, Rusya’nın iki ayrı Gürcü bölgesini, Güney Osetya’yı ve Abhazya’nın bağımsızlığını tanımasıyla sonuçlandı.