Demokratik Kongo Cumhuriyeti'nde sesi dünyada pek duyulmayan bir katliam yaşandı.
REKLAMDemokratik Kongo Cumhuriyeti’nin Kasai bölgesinde 2016’dan beri on binlerce insan öldürüldü.
Krizden dolayı ülkenin Kasai bölgesinde 1 milyondan fazla insan yerinden oldu. Toplamda 4 milyon insanın evlerini terk etmek zorunda kaldığı Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Afrika’da göç krizinden en fazla etkilenen ülkelerin başında geliyor.
Ayrıca çatışmalar nedeniyle yaşanan gıda sorununun 3 milyondan fazla insanı tehdit ettiği tahmin edilmekte.
Hükumet güçleri ile Kamuina Nsapu adıyla bilinen milis güçlerinin çatışmaları arasında kalan sivil halk evlerini terk edip daha güvenli bölgelere kaçıyor.
Hem ordu güçleri hem de milisler bir tür voodoo seremonisi sonrası girdikleri çatışmalarda büyücülüğün kendilerini yenilmez kıldığını düşünüyor. Hatta silah bulamayan kimileri ellerindeki tahta sopaların büyüyle silaha dönüşebileceğine inanıyor.
Savaşın asıl kurbanları sivil halk ise çatışmalardan uzakta güven içinde bir hayat için Kananga ve çevre köylerine sığınıyor.
Hükumete bağlı askerlerin açtığı ateş sonucu yaralanan Marie yaşadıklarını şöyle anlatıyor:
“Okuldaydım. Silah sesleri duydum. Evime kaçmaya başladım fakat başıboş mermilerden yaralandım. Kimin vurduğunu görmedim. Kolumda garip bir yanma acısı hissettim. Her yerim kan oldu. O gün iki sınıf arkadaşım hemen yanım öldürüldü. Askerler ölenlerin cesetlerini topluyordu. Olanları görünce kaçtım.”
Marie yaralandıktan sonra köyünü terk etmek zorunda kaldı. Şimdi evine geri döndü, okula gitmek için vurulduğu aynı yolu kullanıyor.
Marie’nin koluna üç kurşun isabet etti. Kurşunların ikisi çıkarıldı fakat biri kemiğe sıkışık halde hala kolunda. Avrupa Birliği İnsani Yardım Ofisi’nin mali desteği ile faaliyet gösteren sivil toplum örgütü Handicap International’in fizyoterapi tedavileri sayesinde Marie kolunun kısmen kullanmaya başladı.
Marie’nin tedavisiyle ilgilenen fizyoterapist Lufuluabo Kapuku şunları söyledi:
“Dirseğinde hala problemleri var. Kemik tam kaynamadı. Marie, kolunu büküp uzatabiliyor ancak tamamen iyileşemiyor.”
Handicap International, Tshikaji ve Kananga’da hastanelerdeki fizyoterapistleri çatışmalarda yaralanan insanlara en iyi yanıtı verecek şekilde eğitiyor.
Krizin kurbanlarından Feli Kanyında bir bacağını kaybetmiş:
“Bacağımı kaybettim. Trenle milislerden kaçarken düştüm ve raylarda bacağım koptu.”
#AidZone has just come back from #DRC, to talk about the underreported #Kasaï conflict. 1.4M were displaced, bringing the total number of #IDPs in#DR Congo to nearly 4M, the highest in #africa. Thousands have been killed. Over 80 mass graves discovered so far. pic.twitter.com/oXZ4t2gOKI
— Monica Pinna (@_MonicaPinna) 10 dicembre 2017
Bölgedeki hastanelere gelen hastaların yüzde 80’i çatışmalardan dolayı yaralanan insanlardan oluşuyor. Hastanelerdeki koşullar ise hastaların tedavisi için yetersiz kalıyor.
Handicap International’de görevli Veerle Van Hostenberge, hastanenin fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümünü en zor vakalar için gerekli aletlerle donatarak takviye ettiklerini belirtiyor.
Feli rehabilitasyon tedavileri sonucu artık yardımsız yürüyebildiğini söylüyor.
“Now that I’ve lost my leg how am I going to work again?” Feli, 40 yrs, is one of the victims of the Kasaï conflict in #DRC. Assisted by Handicap International (financed by
eu_echo</a>) at <a href="https://twitter.com/hashtag/kananga?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw">#kananga</a> <a href="https://twitter.com/hashtag/hospital?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw">#hospital</a>, he will receive a prosthetic lim if his conditions will allow. <a href="https://twitter.com/HI_belgium?ref_src=twsrc%5Etfw">HI_belgiumpic.twitter.com/L9ZurxM8D4— Monica Pinna (@_MonicaPinna) 10 décembre 2017
AB İnsani Yardım Ofisi yetkilisi Amparo Laiseca, göç hareketlerine hızlı tepki verme, çok kırılgan bir ortamda sivillerin hayatını kurtarma gibi operasyonları finanse ettiklerini dile getiriyor. Fakat ülkede her şeyin tarumar olduğunu da ekliyor:
REKLAM“Her şey yıkıldı. Tarlaların, sulama kanallarının hemen hemen tümü tarumar oldu. Evlerine geri dönenlerin geçim kaynağı yok. Çünkü üç olmasa da en az iki sezon tarlalarında ekim yapamazlar.”
Euronews’ten Monica Pinna’nın uluslararası toplumun bu krizi neden gözardı ettiği sorusuna Laiseca’nın cevabı:
“Çünkü başlangıçta ülkedeki bölgeler arasında kısa süreli bir kriz olduğunu düşündük. Ama krizler hiç durmadı devam etti. Maalesef uluslararası toplumun krizlerin büyüklüğünü ve şiddetini anlaması biraz zaman aldı.” şeklinde oldu.
Birleşmiş Milletler, 2018 yılında Demokratik Kongo Cumhuriyeti için Suriye ve Yemen’den sonra en yüksek miktar olan 1,7 milyar Euro çağrıda bulundu. Oysa geçen sene krizi sonlandırmak için harekete geçilseydi eğer, istenen rakamın yarısından azı yeterli olurdu.