AB Komisyonu, 2030 yılına kadar, AB üyesi ülkelerde kullanılan plastik ambalaj ve poşetlerin tamamen geri dönüştürülmesini hedefleyen yeni bir strateji belirledi
REKLAMAvrupa’da her yıl 25 milyon ton plastik atık üretiliyor. Ancak bunun yalnızca yüzde 30’u toplanarak geri dönüştürülüyor.
Dünya genelinde ise, plaj kirliliğinin yüzde 85’ini plastik atıklar oluşturuyor. Plastik yalnızca doğaya değil, insan bedenine de doğrudan zarar veriyor, mikro plastikler aracılığıyla havadan insanların akciğerlerine hatta yemek masalarına, su ve gıdalarına kadar ulaşıyor.
Tahminlere göre, plastik paket ürünlerinin yalnızca yüzde 5’i ekonomide kalıyor, geri kalan bölümü ise çok kısa bir kullanımdan sonra atığa dönüşüyor.
Üstelik geri dönüştürülmeyen plastiklerin doğada yok olması yüzlerce yılı alabiliyor. Her yıl okyanuslara dökülen milyonlarca ton plastik çöp, kamu sağlığını da tehdit eden sorunun en gözle görülür ve endişe verici işaretlerinden birisi.
İşte AB bütün bu nedenlerden dolayı daha yenilenebilir bir ekonomiye geçmeyi hedefleyen Avrupa Komisyonu, bu stratejisinin bir parçası olarak plastik atıklarla mücadele için de, Avrupa çapında yeni bir strateji belirledi.
Komisyon, 2030 yılına kadar, AB üyesi ülkelerde kullanılan plastik ambalaj ve poşetlerin tamamen geri dönüştürülmesini hedefliyor.
Bu strateji çerçevesinde, dönüşüm ekonomisini de karlı hale getirerek yeni iş alanları ve istihdam yaratılması da hedefler arasında.
AB Komisyonu Başkan Yardımcısı Frans Timmermans, bu yeni stratejiyi, "2030 yılında, yani bundan yalnızca 12 yıl sonra AB pazarındaki tüm plastik atıklar karlı bir şekilde kullanılabilir ya da geri dönüştürülebilir olmalıdır. Ambalajlama Mevzuatı’nı gözden geçirerek, kolay ve uygun maliyetli geri dönüşümü sağlamak için hangi plastik ambalajın pazara konabileceğini gözden geçireceğiz” sözleriyle aktardı. Timmermans, bir an evvel önlem alınmazsa, "okyanuslarda balıklardan çok plastik atıkların oluşacağını" dile getirdi.
Mevzuat değişikliğiyle, tek kullanımlık plastik poşetlerle, mikro plastiklerin kullanılmasını sınırlandırmayı ve böylece insanların gıdalarına ve sularına karışan ya da vücutlarına dokunan plastik miktarının azaltılması da amaçlanıyor.