Taliban’ın yönetime gelmesi ve Washington yönetiminin askerlerini bu ülkeden çekmesinin ardından yaklaşık 78 bin Afgan ABD’ye yerleşti.
REKLAMTaliban’ın yönetime gelmesi ve Washington yönetiminin askerlerini bu ülkeden çekmesinin ardından yaklaşık 78 bin Afgan ABD’ye yerleşti.
Peki, Taliban’dan kaçan Afganlar ABD’de mutlu mu? Yeni hayatlarında onları en fazla neler zorluyor? Gelecek için beklentileri ne?
ABD ordusu için taşeron olarak çalışan Hasibullah Hasrat, karısı ve iki çocuğunu geride bırakıp, onları daha sonra yanına aldırma umuduyla Kabil’de kendisine ABD’ye götürecek uçağa binen Afgan vatandaşlarından biri.
Ailesini ülkede bırakıp, ABD’ye tek başına gelmesi ve onları hala yanına getirtememesi şu anda onun içini kemiren en büyük sorun.
Hasrat, “Karım orada tek başına, onları telefonla aradığımda oğlum ağlayarak, nerede olduğumu ve ne zaman geleceğimi soruyor, ona ne yanıt vereceğimi bilemiyorum.” diyerek, yaşadığı umutsuzluğu dile getirdi.
Afganistan’dan tarihi ve olağandışı bir tahliye operasyonu sonucu ABD’ye getirilen bu kişilerin gelecekleriyle ilgili endişeli bekleyişleri uzun zamandır sürüyor.
Bir kısmı ABD ordusu için çalıştıkları için Taliban’ın baskı ve şiddetine maruz kalmaları endişesiyle tahliye edilen bu mülteciler, yanlarında aileleriyle birlikte ABD’ye getirilmelerinden dolayı genelde mutlu.
Ancak mültecilerin, bu ülkedeki gelecekleri ve yaşama nasıl uyum sağlayacakları konusundaki endişeleri sürüyor.
ABD yönetiminin yardımlarıyla ayakta kalmaya çalışan bu mülteciler, konaklama, eğitim, iş ve sağlık gibi birçok konuda kendilerini kucak açan bu ülkeye alışmak için çaba gösteriyor.
New Jersay’da bir askeri garnizonda kaldıktan sonra San Diego kentinde bir otele yerleştirilen Gülsüm Esmaelzade, “Biz artık bundan sonra ne olacağı konusunda emin değiliz. Afganistan’da hiç bir şeyimiz kalmadı. Ama burada da bizim için gelecek yok.” diyerek duygularını dile getirdi.
Genç kadın annesinin yaşadığı aşırı stres bağımlı çıkan tansiyonu yüzünden üç kez hastanenin acil servisine gitmek zorunda kaldıklarını söyledi.
Afganların yaşadığı zorluklar neler?
Afganları vatan hasreti, yalnızlık dışında İngilizce öğrenmek, devlet bürokrasisini tanımak ve iş bulmak gibi önemli sorunlar da bekliyor.
Hasrat gibi ailesini bırakıp tek başına gelenlerin bir de en büyük sıkıntısı yalnızlık çekmek.
Washington dışında bir apartmanda kendisi gibi tahliye edilen iki Afgan ile yaşayan Hasrat, “Ben kimseyi tanımıyorum, arkadaşım yok, ailem yok, akrabam yok. Sadece Afganistan’ın diğer bölgelerinden gelen bu daireyi paylaştığım insanları tanıyorum.” dedi.
“Çoğu ABD’ye uyum sağlayamadı”
Virginia’daki Göç ve Mülteciler Ofisi Direktörü Megan Flores, “bazıları buraya alıştı ancak çoğu hala uyum sağlayamadı.” diyerek Afganlar için endişesini dile getirdi.
ABD yönetimi, daha önce kabul edebilecekleri Afgan sayısını 100 bine çıkabileceğini açıklamıştı.
Afganların çoğu, “insani amaçlı tahliye” olarak bilinen iki yıllık bir “acil durum statüsü” verilerek ülkeye getirildi. Bu kişilerin şimdi belirli formaliteleri yerine getirip sığınmacı talebinde bulunması bekleniyor. Bir kısmına ise göçmen vizesi verilmesi de gündemde.
Ukrayna krizinden sonra Afganlar unutuldu mu?
Ancak ABD Kongresinin öncelikle Afgan Uyum Yasası'nı yürürlüğe sokması gerekiyor.
REKLAMDaha önce Irak, Küba ve Vietnam’dan gelenler için bu tür bir düzenleme yapılmıştı.
Bununla birlikte Ukrayna krizinin ardından ABD yönetimi, Ukraynalı göçmenlere de kapılarını açılacağı yolundaki açıklaması üzerine kamuoyundaki ilgi şu anda daha çok Afganlardan Ukraynalılara doğru kaymış durumda.
Bununla birlikte istihdam edilebilecek kişiler için düzenlenen etkinlere başvurup, iş arayan Afganlar da bir şekilde iş arayışlarını devam ediyor.
ABD’de mutlu bir Afgan aile
Afganistan Dışişleri Bakanlığı’nda çalışırken, karısı, dört çocuğu ve annesiyle Virginia’ya gelen Arafat Safi de bir şekilde iş bulma şansı yakalayan Afganlar arasında.
Eşi bir süpermarketin fırın bölümünde çalışan kendisi Amazon şirketinde tercümanlık yapan Safi, İngiltere’de eğitim alıp yüksek lisans yaptığı için daha iyi işlerde çalışabileceği düşüncesinde.
REKLAMSafi, uluslararası kalkınma alanında daha iyi bir iş bulup sürekli oturma ve çalışma izni alabilmeyi hedefliyor ve yeni yaşamından oldukça mutlu.
35 yaşındaki Safi, “Ben ABD toplumu tarafından iyi karşılandığım için şanslıyım. Burada birçok arkadaşım oldu. Afganistan’ı çok fazla özlemiyorum.” diyerek uyum sürecini çabuk atlattığı görüşünü dile getirdi.