Savaş sonrası uzlaşmanın sembolü Avrupa Parlamentosu, yıllarca süren ve milyonları öldüren en kanlı savaşların yaşandıgı Avrupa topraklarında kuruldu. Bu, aynı zamanda Avrupa Birliği’nin iki lokomotif ülkesi olan Fransa ve Almanya arası barışın sağlanmasının ve Avrupa Merkez Bankası Almanya’da kalmak suretiyle yapılan güç paylaşımının bir parçası. Diğer yandan her yıl 700 milletvekilinin, binlerce çalışanın ve malzemenin Brüksel’den 400 km uzağa taşınması ve bu kadar fazla kurum binasının işletmesi, oldukça pahalıya mal oluyor.
Bütçe kesintilerinin olduğu bu dönemde Strazburg Parlamentosu’nun kapatılması talep ediliyor. Fransız hükümeti, kurumun antlaşmalarla kutsallaştırıldığı görüşünde.
Kimileri antlaşmaları gözden geçirmenin siyasi arenada Pandora’nın kutusunun açılmasına neden olacağından, kimin hangi kuruma sahip olacağına dair bir çatışmanın doğmasından korkuyor. Diğerleri ise Strazburg’un kapanışının, bütçe kesintileriyle zarar gören ve savurgan bir Avrupa Birliği imajıyla savaşan ülkeler arası dayanışmayı simgelediği görüşünde.
The Network’ün bu bölümünde ilk konuğumuz Avrupa Parlamentosu’nda parlamento başkan vekili ve Hıristiyan Demokratlar Gurubu üyesi Rainer Wieland, parlamentonun Strazburg’da kalmasını destekliyor. Diğer bir konuğumuz da Avrupa Parlamentosu Başkan Vekili ve Liberal Demokratlar Grubu üyesi, aynı zamanda “tek koltuk” kampanyasının başkanlarından Edward McMillan-Scott. Son olarak Londra’dan “Vergi Mükellefleri İttifakı” politika direktörü Jonathan Isaby, parlamentonun Brüksel’de olması gerektiğini savunuyor.