Bilim insanları daha önce bu soğuk gezegenlerin on binlerce kilometre derinlerinde aşırı yüksek basınç ve sıcaklıkta hidrojen ve karbonun katı elmasa dönüştüğü teorisini ileri sürmüştü.
REKLAMYeni bir bilimsel çalışmada Uranüs ve Neptün gezegenlerinin derinliklerinde oluştuğu sanılan garip yağışın sıradan plastikle yeniden yaratılmasının ardından evrenin her yanında gezegenler üzerine elmas yağıyor olabileceği ileri sürüldü.
Bilim insanları daha önce bu soğuk gezegenlerin on binlerce kilometre derinlerinde aşırı yüksek basınç ve sıcaklıkta hidrojen ve karbonun katı elmasa dönüştüğü teorisini ileri sürmüştü.
Sciences Advances bilimsel dergisinde yeni yayımlanan bir araştırma ise bu karışıma oksijen eklendiğinde ortaya "elmas yağmuru" çıkmasının tahmin edilenden daha sık görüldüğü sonucuna vardı.
Neptün ve Uranüs gibi buz devlerinin Güneş Sistemi dışındaki en sık görülen gezegenler olması sebebiyle evrenin her yanında elmas yağmuru yaşandığı sanılıyor.
Elmas yağmuru Dünya'daki yağmurdan farklı
Araştırmayı yürüten Almanya'daki HZDR araştırma laboratuvarından fizikçi Dominik Kraus, elmas yağmurunun Dünya'daki yağmurdan farklı olduğunu söyledi.
Kraus, gezegenlerin yüzeyinin altında, elmas oluştuğuna ve yavaşça 10 bin kilometre derinlikteki Dünya büyüklüğünde kayalık çekirdeğe battığına inanıldığını aktardı. Kraus "Bu düşen elmaslar devasa tabakalar oluşturabiliyor ve yüzbinlerce kilometre hatta daha büyük alana yayılabiliyor.
Parlak olmayan ve bir yüzüğe yerleştirmek için mücevher gibi kesilemeyen bu elmaslar, Dünya'daki elmasların oluşumunu sağlayan güçlerin benzerleri ile meydana geliyor.
Bu süreci aynen tekrar etmeyi amaçlayan araştırma ekibi ihtiyaç duydukları karbon, hidrojen ve oksijen karışımını Polietilen Tereftalat (PET) yani gündelik hayatta sıklıkla kullandığımız plastikte hazır halde buldu.
Araştırmacıların çok temiz pet şişeleri kullandığını belirten Kraus, temelde koka kola şişesinin bile bu deneylerde kullanılabileceğini belirtti.
Nano elmaslar üretmek için yeni bir yöntem olabilir
Araştırmacılar Kalifoniya'daki Ulusal Hızlandırıcı Laboratuvarı'nda (SLAC) yüksek güçlü optik lazeri plastiğin üzerine çevirdi.
Kraus "çok çok kısa X-ışınlarının inanılmaz parlaklığı" sayesinde nano elmas denilen ve çıplak gözle görülmesi mümkün olmayan küçüklükteki elmasların izlenmesine imkan sağladığını aktardı.
Araştırmayı AFP haber ajansına anlatan Kraus "Bu gezegenlerde büyük miktarlarda bulunan oksijen, hidrojen atomlarının karbondan emilmesini sağlıyor, o nedenle bu elmasların oluşumu çok daha kolay" bilgisini paylaştı.
Nano elmaslar ilaç sevkinden, medikal sensörlere, invaziv olmayan cerrahiden kuantum elektronlarına kadar çok geniş ve giderek artan uygulama alanı bulunuyor. Deney, nano elmasların üretimi için yeni yönteme de işaret etmiş oldu.
SLAC bilim insanlarından ve çalışmanın yazarlarından Benjamin Ofori-Okai nano elmasların şu anda "bir tutam karbon alıp patlayıcılarla patlatarak" elde edildiğini belirterek "Lazer üretimi daha temiz ve daha kolay bir yöntemle nano elmas üretimini bize sunabilir" dedi.
Araştırma henüz hipotez
Elmas yağmuru araştırması henüz bir hipotez, çünkü Güneş Sistemi'nin en uzak gezegenleri olan Uranüs ve Neptün hakkında hala çok az şey biliniyor.
Bugüne kadar yalnızca bir uzay aracı, 1980'de NASA'nın Voyager 2 uzay aracı, bu iki buz devini geçti ve araştırmalarda gönderdiği veriler hala kullanıyor.
NASA önümüzdeki 10 yıl içinde gezegenlere yönelik yeni bir göreve başlanacağını açıkladı. Kraus, bunun gerçekleşebilmesi için 10 ya da 20 yıl daha geçmesi gerekse de yine de "harika bir şey" olacağı görüşünde.