Herkes onu, Puccini’nin ‘O mio babbino caro’suyla tanır. Bu parça, aynı zamanda ‘A Room with the View’ filminin de arka planında çalıyordu.
Yeni Zelanda’lı soprano Kiri Te Kanawa, on yıllarca süren parlak bir kariyere imza attı. 70’ler, 80’ler ve 90’lar boyunca birçok oyunda boy gösterdi.
İsviçre Alpleri’nin eteklerindeki şirin kasabada yapılan Verbier Festivali, dünyanın dört bir tarafından bugünün ve geleceğin müzisyenlerini bir araya getirdi. Dame Kiri de burada konser verenler arasındaydı.
Onun amacı, genç yıldızlara yardım etmek. Kendi derneğinin de aracılığıyla geleceğin yıldızlarını yetiştiriyor.
Dame Kiri Te Kanawa, Soprano:
“Gençlerle çalışmayı seviyorum. Bu ilham verici birşey. Onlar gerçekten harika ve bu, mükemmelin ötesinde bir şey. Onlar öğrenmek için çok aç. Ancak onları çok fazla beslemenize gerek yok. Hemen herşeyi kapıyorlar. Bu aynı zamanda ilham verici birşey.”
Kiri Te Kanawa, konseri sırasında gençleri sahneye davet ederek kendisine katılmasını istiyor.
Verbier Festivali’nden yayılan müzik kentin bütün hücrelerinde hissediliyor.
Nefes yönetimi Dame Kiri’nin derslerinin en püf noktası. O, yıldız olmanın karanlık yönlerini de saklamıyor.
Dame Kiri Te Kanawa, Soprano:
“Birçok şeyi kariyeriniz için kurban ediyorsunuz. Aile hayatınızı özlüyorsunuz. Aile bağlarınızla ilgili herşeyi özlüyorsunuz. Aslında herşeye sahip olduğunuz düşünüyorsunuz fakat gerçek öyle değil. Hepsine sahip olamazsınız. Eğer isterseniz…yazı tura atın. Aile hayatı mı, kariyer mi? Hangisi? Bazen, genç bir öğrencim olduğunda, onlarla birlikte büyüyoruz ve aniden kendilerini sahnede buluyorlar. Kendi başlarına orada duruyorlar. Ne yapmaları gerekiyorsa onu orada yapıyorlar. İşte o an, tatmin olduğunuz andır. Kalbiniz onlara karşı bir yumuşama hisseder. O an, şunu düşünürsünüz, birlikte çok çalıştık ve başardık. Bu benim için harika bir duygu. Fakat, aslında gitmek isteyeceğim zaman gelecek ve bir palmiye ağacının altında oturacağım. Başka da birşey yapmayacağım. Fakat henüz değil.”
Kiri Te Kanawa, yüce gönüllü ve dürüst bir sanatçı. Kendisini çok fazla ciddiye almıyor. O, bir sopranodan çok daha fazla anlam taşıyor.
Not: Bu hikayede dinleyeceğiniz bazı müzikler:
- ‘O mio babbino caro’, from Gianni Schicchi, by Giacomo Puccini
- sestetto, Scene XI, Act I, Così fan tutte, by Wolfgang Amadeus Mozart
- ‘Final monologue’ (words by Terrence McNally), from Masterclass, by Jake Heggie