Meşhur kumarhaneyle birlikte aynı çatı altında bulunan Monte Carlo Opera Evi’nde kayda değer bir şov; Verdi’nin “Falstaff“ı sahneleniyor. Galli basbariton ve megastar Bryn Terfel başrolde. Hem onunla röportaj yaptık hem de kostümlü provayı izledik.
Sahnede büyük bir yıldız var: Galli bas bariton Bryn Terfel. Sahnede canlandırdığı karakterle ilgili görüşlerine kulak veriyoruz:
“İki güzel mektubuyla halen gönüllerini çelebileceğine inandığı bu güzel kadınlar onunla dalga geçiyorlar… Dev gibi bir adam… Yaşlılıkla savaşıyor… Halen gençliğinin peşinde… Çok enerjik bir karakter.’‘
Bazılarınız Falstaff’ın neden bir horoza benzediğini merak edebilir? Bazılarınızsa bunun 14. yüzyılda kalmış Windsor’la bağlantısını bilmek isteyebilir! Bunların cevabını gösterinin yapımcısı ve aynı zamanda Opera Evi’nin de sanat direktörü olan Jean-Louis Grinda veriyor.
“Bu benim Falstaff’ı yorumlama tarzım. Onu biraz daha farklı bir pencereden sunmak için masalsı bir atmosfer kullanmayı tercih ettim. Bu atmosfer hikayeyle aramıza bir mesafe koyuyor. Olması gereken insani karakteriyle bizim sunduğumuz hayvani karakteri arasındaki bu mesafe hoşuma gidiyor. Kaldı ki kahramanımız insani karakterini de tamamen terketmiş değil.’‘
Yine Terfel’a kulak veriyoruz:
“Bu oyunda hayvan karakterin önüne geçiyor. Her ne kadar yönetmenimiz Jean-Louis, çok fazla hayvan figürleri kullanmamamı söylese de, kendinizi durduramıyor ve bazen kanat çırpıp kıkırdıyorsunuz!’‘
Bryn Terfel zamanımızın en yetenekli baritonlarından biri olarak kabul ediliyor. Dünyanın önde gelen operalarının paylaşamadığı sanatçı uzun bir süre oldukça başarılı bir Mozart yorumcusu olarak dikkat çekti. Bugünse kendisini tamamen Wagner’i yorumlamaya adamış.
“Mozart’ı seslendirdiğinizde sosyal bir hayatınız vardır, arkadaşlarınızla dışarı çıkar, yemek yer, sinemaya gidersiniz, sergileri gezersiniz. Ama Wagner’i yorumladığınızda eve gider, kapıyı da arkadan kitlersiniz! ‘Falstaff’ yaptığım tek Verdi.”
Utanmazlığından dolayı cezalandırılmasının ardından pişman olan Falstaff kısa zamanda kendine güvenini yeniden kazanır; aslında oyunun ahlak çıtasını belirleyen de odur: “Dünyadaki her şey aslında bir şakadır’‘ ve ‘‘Hepimizle dalga geçilir.’‘
“Falstaff iki büyük şakanın nesnesi oluyor ama sonunda çok derin ve anlamlı bir şey söylüyor: ‘Benimle dalga geçtiniz ama ben olmasam kıvrak zekanızı kullanamazdınız. Hayatınıza biraz da olsa renk katan benim!’”