Masika. Bu kadını unutmayacağım. Onunla, bu sene Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nin Güney Kivu Bölgesi’nde karşılaştım.
Genellikle, bu bölge söz konusu olunca toplu tecavüzlerden bahsedilir ve kadınlar bunun en temel kurbanlarıdır. Ben de böyle bir hikaye bekliyordum.
Fakat Masika’nın bize anlattığı şekilde bir dehşet hayal etmemiştim. Yaklaşık bir saat boyunca, küçük, loş bir odada bize çektiği ıstırabı anlattı. Kocasının öldürülmesini ve dört kez toplu tecavüze maruz kalmasını, çocuklarına yapılan tecavüzü… Bugün Masika, sıfırdan hayatını inşa etmeye çalışıyor. Aynı şekilde, bu muameleye maruz kalmış diğer onlarca kadın gibi. Bana dedi ki: “Anlat, Benim anlattığımı onlara anlat.“
Euronews’te arkadaşlarım da bu durumdan oldukça etkilendi. Masika’ya yardım için harekete geçtik. Ona ve evlat edindiği 35 çocuğa.
Orada küçük bir kız çocuğu elini elimin içine alarak şöyle demişti: “Tekrar geri gelecek misin? Defter, kalem, ayakkabı getirip okula gitmem için.” Ben de ona: “Gerçekten okula gitmek istiyor musun?” diye sordum. “Tabii ki… Eğer oyuncak da getirirsen.” demişti.
