Farklı ses renkleri arasındaki yolculukta etkileyici bir solo keman performansı
Renaud Capuçon oda müziğinin tutkulu ismi ve tanınmış keman virtüözü. Capuçon Lozan Oda Orkestrası’yla birlikte 20.yüzyılın en önemli eserlerinden biri Serenat ile Aix en Provence’taydı. Aşka adanmış bu eserin bestecisi Leonard Bernstein.
Renaud Capuçon Aix-en-Provence’ta Musica’ya konuk oldu.
Leonard Bernstein’ın alışılmadık bir keman konçertosuyla başlayan eseri Renaud Capuçon tarafından harika bir yetkinlikle yorumlanyor:
“Zannediyorum başlangıçta oldukça saf bir tını olsun istiyordu. Belirgin bir yumuşaklık var ve bu tonu bulmak da kemaniste kalıyor. Bana öyle geliyor ki daha en başından nasıl bir kemancının sahnede olduğu anlaşılıyor. Ses rengi hemen farkediliyor. Sanki bir anda kendini keşfediyor gibi.”
Amerikalı besteci eserinin ismini koyarken Yunan filozofların aşk üzerine tartışmalarından esinlenmiş. Eserin tam adı “Eflatun’un sempozyumundan sonra serenat”.
“Bence burada keman aşkı doğuran şey gibi bence. Ona notalar döküyor. Ritmik bir yanı var fakat aynı zamanda bazen şiddetli ve sert de olabiliyor.
Eserin zorluğu bence tüm bir renk gamının farklılıklarını birden vermekte yatıyor. İkili çalınan çok yer var. Çok uyumlu bazen en uçlara en uç notalara da gidiliyor. Bence bu eser bazen kemanın bazen de kemancının birçok farklı yönde performans vermesini gerektiriyor.”
“3 asırlık kemanla sahnede”
Serenat’ın 1954 yılında Bernstein’ın en iyi arkadaşı tanınmış kemanist Isaac Stern için bestelendiği düşünülüyor. Stern de eseri ilk olarak bir Guarneri del Gesù kemanıyla çalıyor. 1737 yapımı bu paha biçilmez enstrüman şimdi Renaud Capuçon’un ellerinde.
“Bu kemanın Serenat’ın Venedik’te ilk sahneye konduğunda kullanılan keman olduğunu bilmek çok etkileyici. Stern’in bu kemanı 40 yıl boyunca kullandığını bildiğimden sahnede onu aklıma getirmemem mümkün değil.
Bu ahşapla Serenat’ı çaldığında Bernstein hemen yanıbaşındaydı. Aynı şey Stravinsky’nin konçertosu için de geçerli Stern bu kemanla çalarken bestecisi Stravinsky hemen yanında dinliyordu.”
“Müziğe doyulmaz”
“Benim rolüm büyüklerimden öğrendiklerimi bizden daha genç olanlara aktarmak ve müziğin paylaşılabilen bir şey olduğu fikrini aşılamak. Tüm bunları öğrenmek ve aktaramamak ne kadar üzücü bir şey olurdu.”
“İçimden bir ses, daha öğrenecek keşfedecek çok şey ama çok şey olduğunu söylüyor. Bugünün bestecilerine gitmeli onalara da aktarımda bulunmalı onlardan yeni eserler beklemeli, sürekli hareket halinde olmalı iletişim halinde kalmalı ve bunun insanı zenginleştirdiğini bilmeliyiz.
“Müziğe olan açlığımı ve merak duygumu tam doyurmak için belki de birkaç tane daha yaşamım olmalı.”
İlgili linkler:
Prova görüntüleri
