Verdi’nin Otello operası, Renee Fleming’i opera dünyasının en ünlü sopranolarından biri yapan eser. esdemona rolündeki Renee Fleming’i şu günlerde, New York’un canlı kültürel yaşantısının en parlak mekanlarından New York Metropolitan Operası’nda izlemek mümkün.
Kültürel yaşantının kalbinde olmayı tercih eden Fleming için New York belki de en yaşanası şehir. Fleming, New Yorklu olmanın verdiği gururdan söz ediyor: “Herkesin boş zamana ihtiyacı var. Ben fırsatını bulduğum anda, tam bir kültür delisi olduğum için, tiyatroya gidiyorum. Geçtiğimiz akşam Carnegie Hall’ın açılışı vardı. Metropolitan Operası’nın açılışına da gittim. Bu kadar imkanın olduğu bir şehirde yaşamak gerçekten bir ayrıcalık. New Yorklu olmaktan gurur duyuyorum. New York’un güzelliği, dükkanların her an açık olması. Ayrıca araba kullanmaya gerek yok, taksiye atlayabiliyorsunuz. Bir çok şeyi yürüyerek yapmak mümkün. Bu, sağlıklı bir yaşam biçimi.”
Renee Fleming, modern, özgür ve sağduyulu bir kadın olarak, eserin çağdaş bir yorumunu sahneliyor. Duyarlı bir sanatçı olarak, bu klasik eseri günümüz ile bağ kurarak anladığını şu sözlerle ifade ediyor: “Sanırım günümüzde kadınlar bu durumu aile içi şiddet olarak algılardı. Artık bunun bir adı var. İsimlendirmek birşeylerin kökünü kazımanın ik adımıdır. Bu karakteri canlandırmaya başladığımda bu iki durumu henüz ilişkilendirmemiştim. Sonra bir gün yine bu rolü canlandırırken bir anda zihnimde bir ışık yandı: Bu, düpedüz aile içi şiddet!”
Desdemona, Renee Fleming’in damgasını vurduğu rollerden biri. Bu karakteri canlandırmak onun gibi muazzam bir soprano için dahi pek kolay sayılmaz. Fleming, Desdemona’nın yaşadığı trajediyi şu sözlerle anlatıyor: “Bu operayı ilk gördüğümde, dürüstçe söylemme gerekirse, “Zavallı yaratık. Pek zeki sayılmaz” diye düşündüm. Onu o kadar seviyor ki! Aşkları çok güçlü ve ilk perdedeki düette, Otello’nun ona olan aşkını hiç sorgulamadığı bölümde, operanın en ihtişamlı müziğine tanık oluyoruz. Muhtemelen çok korunaklı bir yaşamı vardı. Daha deneyimli bir kadının, ilişkileri ve erkekleri sorgulayan içi geçmiş ruhu onda yok. Buna rağmen telafiyi güven duygusunda arıyor.”