Baykal Gölü… Sibirya’nın güneydoğusunda. O kadar derin ve büyük ki yerel halk onu deniz olarak adlandırıyor. Baykal’ın suyu soğuk ve tatlı. Dünya tatlı su göllerinin toplam hacminin beşte birine sahip.
Sibirya’nın incisi olarak da adlandırılan gölün çevresi binlerce bitki ve hayvan türüne ev sahipliği yapıyor.
Bu türlerin önemli bir kısmı da yalnızca burada bulunabiliyor.
Bazı tehditlere maruz kalmasına rağmen göl halen temizliğini koruyor. Baykal Milli Parkı yöneticisi Mikhail Ovdin’e göre Bunda turizmin çok gelişmemiş olmasının da payı bulunuyor:
“Yılda yaklaşık 30 bin ziyaretçi geliyor. Her gelen kendisine hitap edecek bir şeyler buluyor. Otellerimiz, yollarımız ve altyapımız çok gelişmiş değil. Genelde doğaseverler geliyor. Bazıları ailece dinlenmek bazılarıysa balık tutmak için burada oluyor. Kimileri de bilimsel araştırma yapmak için burayı seçiyor.”
Göl, etrafındaki şaman kabileler için kutsal kabul ediliyor. İnanışa göre sahile inmeden önce koruma ekibine süt,balık ve şarap ikram ederseniz, daha rahat edersiniz.
Şamanizme göre Dünya iyi ve kötü ruhlarla doludur. Bu inanç Baykal Gölü çevresinde yaşayan toplluluklarda halen oldukça yaygın. Ayinlerinde şamanlar transa geçerek göklerden yönlendirildiklerini ifade ediyorlar.
Baykal Gölü’nün yüzeyi kış aylarında donuyor. Buzların bir kısmı mayıs ayı sonuna kadar da erimiyor. Göl çevresi de yılın hemen hemen tamamında serinliğini koruyor ve hayvanlar ve bitki örtüsü için de oldukça uygun bir ortam süregeliyor.
Göl kıyısı mineral yönünden zengin tektonik kayalardan oluşuyor. Bazı tedaviler için de çok sayıda kişi yıllardır bu bölgeye geliyor.
Bölgedeki ıssızlık, sükunet bir diğer inançta da kendini gösteriyor. Budizm de bölge ve başkenti Ulan-Ude’de şamanizm ve hristiyanlıkla birlikte varlığını sürdürüyor.
Bölgesel yönetim dini işler sorumlusu Anatoli Zalsarayev’e göre bölgede farklı inanışlar arası huzur hakim:
“Tabii ki budist ve şaman liderler arasında bazı çıkar çatışmaları, anlaşmazlıklar oluyor. Ancak halkın büyük bir kısmı bunlarla ilgilenmiyor. Onların bütün derdi uyumlu bir şekilde yaşamını sürdürebilmek.”
Bölgedeki yayılımı 17. yüzyıla kadar uzanan Budizm burada yerel inançlardan da etkilenmiş.
Buryatya Budistleri için de Baykal Gölü ve bozulmamış doğasıyla çevresi kutsal kabul ediliyor.