İkinci Dünya Savaşı‘nın ardından atom bombasıyla yerle bir olan Hiroşima ve bu bombardımandan etkilenen Nagazaki kentlerindeki anma törenleri
REKLAMİkinci Dünya Savaşı’nın ardından atom bombasıyla yerle bir olan Hiroşima ve bu bombardımandan etkilenen Nagazaki kentlerindeki anma törenleri, Fukuşima kentindeki nükleer santrallerde meydana gelen kazanın ardından daha da kararlı protestolara sahne oluyor.
Hiroşima’ya atom bombası atılmasından 70 yıl sonra, 11 Mart 2011’de Fukuşima kentindeki Daiçi Nükleer Tesisleri’nde meydana gelen kaza, 1986’da Çernobil’deki nükleer patlamanın ardından yaşanan en büyük kaza olarak kabul ediliyor.
Nükleer tehlikeyi bütün şiddetiyle yaşayan Japon halkı, bu enerjiye karşı sert protesto gösterileri düzenledi.
Tokyo Electric Power (Tepco) Genel Müdürü Tsunehisa Katsumata’nın “Kalbimizin en derinliklerinden gelen bir şekilde, bu ciddi kazanın etkileri atmosfere, nehirlere, tarım ürünlerine ve içme sularına kadar yayıldığı için, endişe yarattığımız ve rahatsız ettiğimiz her bir yurttaşımızdan özür dilemek istiyoruz” sözleri Japonların hafızasına kazıldı.
Ancak sorumluların Fukuşima’da meydana gelen kazanın ardından yaptıkları hiçbir açıklama ya da özür ikna edici olmadı.
Fukuşima Nükleer Santralleri’ni işleten Tokyo Electric Power (Tepco), kazadan sonra basın toplantılarının sayısını artırsa da, halkı kazanın etkileri konusunda yeterince bilgilendiremediler. Göstericiler, “Televizyonların artık bu konuda bilgi vermemesinden” yakınırken, bazıları da hala “Nükleer alanda temel yönetim bilgisi bile olmayan Tepco’ya öfkeli olduklarını” dile getiriyorlar.
Bir grup gösterici de yöneticilerin Fukuşima’nın ardından nükleer enerji kullanımına son verme şansını da ellerinden kaçırdıklarını dile getiriyor.
Anma törenlerine katılan 71 yaşındaki bir protestocu, “Bu nükleer enerji kullanımına son vermek ve yenilenebilir enerjiyle yer değiştirebilmek için bir şans. Eğer bu şansın yanımızdan geçip gitmesine izin verirsek, kurbanların yaptığı bütün fedakarlıkları da boşa çıkarmış oluruz” diyerek hayal kırıklığını dile getiriyor.
Japon Halkı, Hiroşima ve Nagazaki felaketinin ardından hiç bir zaman nükleer enerjinin tehlikelerini protesto etmekten vazgeçmedi. Fukuşima felaketinin ardından ise sesleri daha kararlı biçimde çıkmaya başladı.
Bugün Japon halkı yöneticilerine onlarca yıldır tekrarlamaktan yorulmadıkları taleplerini yerine getirmelerini ve insanlığın bu korkunç bulutları bir daha görmemesi için harekete geçmesini bekliyor.