Yeni bir araştırma, Avrupa'nın en büyük yarasasının etkileyici bir avlanma davranışına sahip olduğunu gösteriyor.
REKLAM
Bazı Avrupa yarasa türlerinin Afrika'ya göç ederken kuşlara saldırdığı biliniyor. Ancak, onları uçarken yakalamaları gerekir.
Bu davranış, yarasaların böylesine karmaşık bir manevrayı nasıl başarabildiklerinden emin olamayan araştırmacılar için daha önce bir gizemdi.
Ancak Science dergisinde yayımlanan yeni bir çalışma, bu yarasaların bunu nasıl yaptıklarına dair gizemi ortadan kaldırıyor.
Yarasalar ve kuşlar
Her yıl milyarlarca ötücü kuş Avrupa'dan Afrika'ya göç eder. Büyük sürüler halinde seyahat eden bu kuşlar, yarasalar için uygun bir hedeftir.** Büyük noctule yarasası da dahil olmak üzere ekolokasyon yapan üç yarasa türünün bu sürüleri avladığı biliniyor.
Bu kuşlar uzun mesafelerde ve yüksek irtifalarda seyahat eder. Bu koşullarda av yakalamak kolay bir iş değildir.
Stanford'da doktora sonrası araştırmacı olan ve Donana Biyoloji İstasyonu'ndan Elena Tena Lopez ve Aarhus Üniversitesi'nden Laura Stidsholt gibi diğer uluslararası araştırmacılarla birlikte çalışmanın yazarlarından biri olan Ilias Foskolos, "Bu çok yaygın bir avlanma tarzı değil ve daha önce hiç gözlemlenmemişti," diyor.
Yarasaların avlanma davranışına dair tek kanıt, tüyler ve yarasa dışkısı gibi kuş kalıntılarıydı.
Dünyada bu türün nispeten büyük bir kolonisinin bulunduğu tek yer İspanya'nın Sevilla kenti yakınlarındaki Donana Ulusal Parkı. Araştırmacılar burada yarasalara yüksek çözünürlüklü biyolojik etiket taktı.
Bu yüksek teknoloji ürünü cihazlar irtifa, ekolokasyon ve üç boyutlu hareketleri kaydediyor ve yarasaların avlanma davranışlarını izliyor.
Yırtıcı hayvan davranışlarına bir bakış
Bu çalışma, bu davranışın ilk kez belgelendiğine işaret ediyor. Gözlem süresi boyunca araştırmacılar iki kayda değer saldırı tespit etti. Saldırının bir parçası olarak, yarasalar avı tespit etmeden önce 400 metrenin üzerine tırmandılar. Daha sonra hızlarını artırıp hedeflerini takip etmek için aşağı doğru döndüler ve son yakalamayı yapmalarına yardımcı olması için ekolokasyon kullandılar.
Saldırılardan biri başarılı olmasa da, araştırmacılar bir Avrupa kızılgerdanının başarılı bir şekilde yakalandığını belgeleyebildi ve kuşun tehlike çağrısının sesiyle doğruladı. Yarasa 23 dakika boyunca irtifa kaybetmeden avını yakaladı, ısırdı ve yedi.
Yazarlar, "Bu durum, yarasaların uçuş sırasında avlarını hareketsiz hale getirmek, sürüklenmeyi azaltmak ve avın taşınmasını kolaylaştırmak için kanatlarını çıkardığını gösteriyor," dedi.
'Saf doğal tarih'
Foskolos bu davranışı "akıllara durgunluk verici" olarak tanımlıyor. Kendisinin de açıkladığı gibi, özellikle bu kadar küçük bir yırtıcı için çok etkileyici bir avlanma tekniği.** Yarasalar yaklaşık 30 gram, bu kuşlar ise 15 gram ağırlığında.
"Bu hayvanlar için av-avcı oranı oldukça küçüktür, çünkü avcı kuştan çok daha büyük değil. Bu yüzden bunu uçarken yapmak delilik," diyor.
Yarasaların davranışlarını nasıl ele aldıklarını daha iyi gözlemlemek için etiketlemeye devam edebileceklerini umuyor. Ayrıca bu teknolojilerin diğer hayvanlarda da benzer davranışları gözlemlemek için uygulanabileceğini söylüyor.
"Bu saf bir doğa tarihi ve keşfedilmeyi bekleyen birçok etkileyici avlanma davranışı olduğunu vurguluyor," diyor. "Bilmediğimiz o kadar çok şey var ki, doğru teknolojiyle gözlemleyebiliriz."