“Bir dala konmuş ve insanları seyreden güvercinin varlık felsefesi üzerine”, bu uzun başlık tek başına Roy Andersson tarafından yapılan filmin
“Bir dala konmuş ve insanları seyreden güvercinin varlık felsefesi üzerine”, bu uzun başlık tek başına Roy Andersson tarafından yapılan filmin evrenini özetleyebilirdi. Çünkü bu başlıktan sonra artık hikayeyi anlatan açısından söylenecek her söz zor hatta imkansız olacak.
Sabit kamera ve geniş çekim planlarını başarılı şekilde gerçekleştiren İsveçli yönetmen, her yedi yılda bir film yapma ritmini koruyarak ölümün saçmalığına ve dolayısıyla yaşama deruni bir bakışla yaklaşmış.
Filmin kalitesi oyuncuların derin teatral bazen komik oyunculuklarında gizli. Özellikle Otto Dix veya Georg Scholz evrenine hiçbir şekilde gıpta etmeden ardışık kareler içinde gelişen bir film. Hem komik, uğursuz, ürkütücü hem de çağdışı ve çılgın.
Şunu da belirtelim ki İskandinav umutsuzluğunu beyazperdeye yansıtan “İnsanları Seyreden Güvercin” 2014 Venedik Film Festivali’nde büyük ödül “Altın Aslan“a layık görülmüştü.
