Oldukça kârlı ama vasatın altında kalan üç 'Jurassic World' filminden sonra, yönetmen Gareth Edwards hızla fosilleşen bu seriye gerçekten yeniden hayat verebilir mi?
REKLAM
Son birkaç yıldır sinemaseverler haklı olarak süper kahraman yorgunluğundan şikâyet ederken, bir başka sinematik bıkkınlık daha gündeme geldi: Dinozor yorgunluğu.
Bu durumun belirtileri arasında, 2015–2022 yılları arasında gişe başarısı elde etse de hayal kırıklığı yaratan Jurassic World üçlemesini hatırlarken hissedilen derin iç çekişler; Colin Trevorrow’un adını lanetleme isteği; ve Chris Pratt’in raptorlarla iletişim kurmak adına avucunu havaya kaldırdığı sahneleri her anımsadığınızda, onun kusursuz yüzüne yumruk atma dürtüsü yer alıyor.
Artık birinin devreye girip seriye hak ettiği rönesansı yaşatmasının zamanı gelmişti.
Karşınızda Gareth Edwards. İlk uzun metrajı 'Monsters' ile dikkat çeken, 2014 tarihli 'Godzilla' yeniden yapımıyla bu alandaki iddiasını ortaya koyan ve 'Rogue One' ile başarılı bir 'Star Wars' prequel’ine imza atan İngiliz yönetmen, gerilim dolu bir anlatı kurma becerisini defalarca kanıtladı. Dahası, mevcut bir fikri mülkiyeti ve beraberindeki beklenti yükünü taşıma konusunda sarsılmayan bir isim.
Ancak ne yazık ki bu yedinci dinozor macerasında, yalnızca beklentileri karşılamaya odaklanarak ilerliyor. Fazlası değil.
'Jurassic World: Rebirth,' ('Jurassic World: Yeniden Doğuş'), 2022’deki 'Dominion' olaylarının ardından başlıyor. Artık insanlar, dinozorlarla bir arada yaşamaya zorlanmış, aradan geçen birkaç yıl sonra, dünya genelinde 'dinozor yorgunluğu' baş göstermiştir. Bu ruh hali, filmin açılış sahnesinde, bir T-Rex reklam panosunun boyanmasıyla daha ilk andan seyirciye hissettirilir – hem bir olay örgüsü detayı hem de Jurassic serisinin tamamına dair etkileyici bir metafor.
Bu yeni dönemde, Özel Harekat uzmanı Zora Bennett (Scarlett Johansson), şanssız asker Duncan Kincaid (Mahershala Ali) ve paleontolog Henry Loomis (Jonathan Bailey), büyük ilaç şirketi temsilcisi Martin Krebs’in (Rupert Friend) emrine girer. Görevleri, hayatta kalan üç dev dinozordan – suda yaşayan Mosasaurus, havada süzülen Quetzalcoatlus ve karada devasa adımlarla dolaşan Titanosaurus – biyomateryal örnekleri toplamaktır.
Krebs, bu türlerin DNA'sının kalp hastalıklarının tedavisinde devrim yaratabilecek yeni bir ilaç geliştirilmesinde kullanabileceğine inanır. Bu sürecin nasıl işlediği net değildir. Hemoglobinle ilgili bir şeyler denir ama asıl önemli olan, bunun şirketine milyonlar kazandıracağıdır.
Ancak sorun, bu dev yaratıkların iklim değişikliğine karşı adapte olmalarıdır. Artık Mezozoik çağdaki yaşam alanlarını andıran, ekvatora yakın ıssız bölgelerde yaşamaktadırlar. Bu nedenle ekip, tehlikeli Ile Saint-Hubert adasına doğru yola çıkar. Görev sırasında, burada mahsur kalan ve tekneleri Mosasaurus saldırısına uğramış olan Delgado ailesini de kurtarmaları gerekecektir.
Gareth Edwards’ın usta yönetmenliği, bazı etkileyici CGI sekansları ve özellikle uykulu bir T-Rex’in nehir yatağında belirdiği çarpıcı karşılaşma gibi unutulmaz sahnelere rağmen 'Jurassic World Yeniden Doğuş,' gençleştirici bir başlangıç olmaktan çok, nostaljik bir “mirasquel” olarak öne çıkıyor.
Steven Spielberg’in 1993 tarihli orijinalini sevmek elbette doğal, ancak bir yeniden başlatma filmi, kendi kimliğini kurmak yerine yalnızca “en iyi sahneler” derlemesi gibi hissettiriyorsa, ortada ciddi bir problem var demektir.
Daha da kötüsü, bu yıl 'Presence' ve 'Black Bag' ile bizi etkileyen orijinal Jurassic Park senaristi David Koepp geri dönüyor. Ancak bu dönüş, dinozor temalı kovalamacalar ve yakın dövüş sahneleri gibi tüm klişeleri içermekle kalmıyor; aynı zamanda senaryoyu zayıf bir anlatım, yapay diyaloglar, tuhaf bir şekilde aşırı şeker vurgusu (nedenini sormayın) ve yalnızca dinozorlara yem olmak için var olan yüzeysel karakterlerle dolduruyor.
Delgado ailesine ait yan hikâye ise, sanki tam bir çekim senaryosundan çok ilk taslak gibi duran bu filme gereksiz ağırlık katıyor. İzleyicinin gözünden olayları aktarmak adına eklenmiş olmaları mantıklı görünse de, bu bahtsız ailenin varlığı üç perdeli temel yapıyı yalnızca yavaşlatıyor.
'Jurassic World Yeniden Doğuş'u savunmak gerekirse, aceleye getirildiği izlenimi veren prodüksiyon takviminin filme pek fayda sağladığı söylenemez. Ancak tıpkı 'F1: The Movie' için duyulan endişelerde olduğu gibi, her şeyin temelinde sağlam bir senaryo yatmalı. Stüdyo, etkileyici oyuncu kadrosunu bir araya getirip filmi 2024 yazına yetiştirmek için çabalayacağına, senaryoyu cilalamak adına biraz daha zaman harcasaydı, ortaya gerçekten “dino-mite” bir iş çıkabilirdi.
Mevcut haliyle 'Jurassic World: Yeniden Doğuş,' Spielberg’in çığır açan orijinaline saygı duruşunda bulunuyor, ancak cesur bir yeniden doğuş olmak yerine, fazlasıyla eğlenceli ama temkinli bir yeniden canlandırma olarak kalıyor.
'Jurassic World Yeniden Doğuş' şimdi sinemalarda.