"Dünya dışı yaşamın olası varlığına ilişkin iyimserliğin sürmesi için güçlü gerekçeler bulunduğunu," diye konuştu araştırmanın yazarlarından biri.
NASA'ya göre yeni araştırmalar, Satürn'ün en büyük uydusunun geniş bir sıvı okyanus yerine bulamaç kıvamında buz katmanları içerdiğini gösteriyor.
Bu, Satürn'ün uydusu Titan'ın yüzeyinin altında gizli bir okyanus bulunduğuna dair on yıllık teoriyi sorguluyor.
Geniş bir yeraltı okyanusu yerine Titan'ın Arktik deniz buzuna veya akiferlere benzer derin buz ve bulamaç tabakaları barındırabileceği, Çarşamba günü Nature dergisinde yayımlanan bir çalışmaya göre. Bulgular, bu tabakaların içinde sıvı su cepleri bulunabileceğini ve bunların yaşamın potansiyel olarak var olabileceği ortamlar olabileceğini gösteriyor.
NASA'nın Jet İtki Laboratuvarı'ndaki araştırmacılar, Cassini uzay aracı tarafından yıllar önce toplanan verileri yeniden inceledi ve yaygın olarak kabul gören okyanus teorisiyle çelişen sonuçlara ulaştı.
"Dünyada olduğu gibi açık bir okyanus yerine, muhtemelen Arktik deniz buzuna ya da akiferlere daha çok benzeyen bir şeyle karşı karşıyayız; bu, hangi tür bir yaşam bulabileceğimizin yanı sıra besinlerin, enerjinin ve benzerlerinin erişilebilirliği açısından da sonuçlar doğuruyor," dedi çalışmanın ortak yazarı, Washington Üniversitesi'nden yardımcı doçent Baptiste Journaux.
Journaux, varsa yaşam formlarının muhtemelen mikroskobik olacağını belirterek "doğa, en yaratıcı bilim insanlarından bile çok daha büyük bir yaratıcılık sergilediğini defalarca göstermiştir" diye ekledi.
Çapı 3.200 mil olan ve Güneş Sistemi'nin en büyük ikinci uydusu sayılan Titan'da şimdiye kadar yaşam belirtisi tespit edilmedi. Puslu bir atmosferle örtülü Titan, yüzeyinde sıvı bulunan, Dünya dışında bilinen tek gök cismidir; ancak yaklaşık -297 Fahrenheit derecesindeki sıcaklıklarda bu sıvı su değil, göller oluşturan ve yağmur olarak yağan metandır.
Tam bir okyanusun yokluğu yaşam arayışı için bir gerileme gibi görünse de araştırmacılar bunun aslında olasılıkları genişlettiğini söylüyor. "Yaşanabilir olduğunu düşünebileceğimiz ortamların yelpazesini genişletiyor," dedi çalışmada yer alan, Journaux'nun laboratuvarında çalışan Washington Üniversitesi'nden lisansüstü öğrenci Ula Jones.
Araştırmacılar, Titan'daki tatlı su ceplerinin 21 santigrat dereceye kadar ısınabileceğini tespit etti.
Besinler bu küçük su birikintilerinde daha yoğunlaşmış olur ve seyreltilmiş bir okyanusun sağlayacağından daha zengin yaşam koşulları oluşabilir. Titan'da yaşam varsa, Dünya'daki kutup ekosistemlerine benzeyebilir.
Dinamik Bir İç Yapı
Başyazar, JPL'de doktora sonrası araştırmacı olan Flavio Petricca, Titan'ın yüzey altındaki suyun geçmişte donmuş olabileceğini ve şimdi eriyor olabileceğini ya da uydunun hidrosferinin giderek katılaşarak donuyor olabileceğini söyledi.
Bilgisayar modelleri, bu buz, bulamaç ve su tabakalarının 340 milden daha derine uzandığını gösteriyor. Yaklaşık 100 mil kalınlığındaki dış buz kabuğu, aşağı doğru 250 mil daha inen bulamaç tabakaları ve su ceplerini örtüyor.
Çığır açan bulgu, Satürn'ün yerçekiminin Titan'ı nasıl etkilediğini daha iyi analiz etmekten geldi. Titan, Satürn'e gelgit kilidiyle bağlı olduğundan gezegene hep aynı yüzünü gösterir; Satürn'ün yerçekimi uydunun yüzeyini deforme ederek 30 fit'e kadar şişkinlikler oluşturur.
Bilim insanları 2008'de, bu denli belirgin bir deformasyona izin vermek için Titan'ın yüzeyinin altında büyük bir okyanus bulunması gerektiğini öne sürmüştü. Ancak yeni çalışma kritik bir ayrıntı getiriyor: zamanlama.
Petricca'nın ekibi, yerçekimi çekiminin en yüksek olduğu an ile Titan'ın yüzeyinin yükselmesi arasında 15 saatlik bir gecikme ölçtü. Balı kaşıkla karıştırmak gibi, kalın, viskoz bir maddeyi hareket ettirmek sıvı sudan daha fazla enerji gerektirir. Petricca'ya göre, sıvı bir okyanus anında tepki verirdi, ancak bu gecikme, içinde sıvı su cepleri bulunan bulamaç kıvamında bir buz iç yapıya işaret ediyor.
"Kimse Titan'ın içinde çok güçlü bir enerji sönümü beklemiyordu. Bu, Titan'ın iç yapısının önceki analizlerden çıkarılan olandan farklı olduğunu gösteren kesin kanıttı," dedi Petricca.
UW'deki Journaux'nun gezegensel kriyo-mineral fiziği laboratuvarı, Titan'ın derinliklerinde görülen aşırı basınçları simüle ederek bulguları teyit etmeye yardımcı oldu.
"Titan'daki su katmanı o kadar kalın, basınç o kadar büyük ki suyun fiziği değişiyor. Su ve buz, Dünya'daki deniz suyundan farklı şekilde davranıyor," dedi.
Şüphe sürüyor
Roma Sapienza Üniversitesi'nden, Cassini verilerini kullanarak önceki çalışmalarında Titan'da gizli bir okyanusa işaret eden Luciano Iess, son bulgulara ikna olmuş değil.
"Kesinlikle ilgi çekici ve yeni tartışmaları teşvik edecektir ... ancak şu anda eldeki kanıtlar, Titan'ı okyanus dünyaları ailesinin dışında tutmak için kesinlikle yeterli görünmüyor," dedi Iess, AP'ye gönderdiği bir e-postada.
NASA'nın, bu on yılın ilerleyen dönemlerinde Titan'a fırlatılması planlanan helikopter türü bir aracı barındıran Dragonfly misyonunun, uydunun iç yapısına daha fazla açıklık getirmesi bekleniyor. Journaux da o ekibin parçası.
Misyonun 2034'te Titan'a ulaşması ve Mars helikopteri Ingenuity'den sonra, Dünya dışındaki bir dünyada uçan ikinci araç olması bekleniyor. Dragonfly'ın yüzey gözlemlerinin, yaşamın nerede gizleniyor olabileceği ve organizmalar için ne kadar su bulunabileceği konusunda daha fazla bilgi sağlaması umuluyor. Journaux da o misyon ekibinin parçası.
Titan, yüzeylerinin altında su barındırdığı düşünülen diğer uydular arasına katılıyor. Jüpiter'in uydusu Ganymede, Titan'dan biraz daha büyüktür ve yeraltı okyanusuna sahip olabilir. Satürn'ün Enceladus'u ve Jüpiter'in Europa'sının da donmuş kabuklarından fışkıran gayzerlerle su dünyaları olduğuna inanılıyor.
Satürn'ün bilinen 274 uydusu var; bu, Güneş Sistemi'nde en yüksek sayı.
Cassini misyonu 1997'de başladı ve 2017'de halkalı gezegenin atmosferine kasıtlı bir dalış yapmadan önce, gezegeni yörüngede dolaşıp uydularını inceleyerek neredeyse 20 yıl sürdü.