Avrupa Konseyi'nden, Türkiye'ye İstanbul Sözleşmesi tepkisi: Kadın hakları için geri adım

REKLAM

Avrupa Konseyi Genel Sekreteri Marija Pejcinovic Buric, "Türkiye'nin, Avrupa Konseyi'nin kadına yönelik şiddetle ilgili İstanbul Sözleşmesi'nden çekildiğini açıklaması, Türkiye’de, Avrupa ve ötesinde kadınların korunmasını tehlikeye atan büyük bir gerilemedir." dedi.

Buric yaptığı açıklamada, Türkiye’nin kadınların korunmasıyla ilgili uluslararası sözleşmeden çekilmesi için “tahrip edici bir haber” ifadesini kullandı ve “Avrupa’da 34 ülkeyi kapsayan İstanbul Sözleşmesi, toplumlarımızda kadın ve kızları şiddetten korumak için altın değerinde uluslararası bir çaba olarak değerlendirilmektedir.” dedi.

Genel Sekreter Buric, Türkiye’nin sözleşmeden çekilmesinin bütün bu çabalar için geri adım teşkil ettiği ve daha da üzüntü verici olarak kadınların korunmasını tehlikeye attığını vurguladı.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın imzasıyla Resmi Gazete'de yayımlanan Karar'a göre, Bakanlar Kurulu Kararı ile 2011'de onaylanan "Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi" feshedildi.

Türkiye Raportörü Amor'dan tepki

Avrupa Parlamentosunun (AP) Türkiye Raportörü Nacho Sanchez Amor, Türkiye'nin İstanbul Sözleşmesi'nden çekildiği haberi ile uyanmanın 'dehşete düşürdüğünü yazdı. Amor, "Bu, görevdeki Türk hükümetinin gerçek yüzü; hukukun üstünlüğünü tamamen gözardı etmek ve insan haklarından geri gidiş. Umarım Avrupa Birliği (AB) Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen ve AB Konseyi Başkanı Charles Michel başka bir alaydan önce bunu görebilir" ifadelerini kullandı.

İstanbul Sözleşmesi nedir

Avrupa Konseyinin "Kadına Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye Dair Avrupa Konseyi Sözleşmesi" İstanbul'da imzalandığı için uluslararası camiada "İstanbul Sözleşmesi" olarak biliniyor.

Türkiye, 2011 yılında kabul edilen İstanbul Sözleşmesi'ni ilk imzalayan ve onaylayan ülkeydi. Sözleşme, 10 ülkenin onayıyla 2014 yılında yürürlüğe girmiş ve Temmuz 2019 itibariyle 34 devlet ve Avrupa Birliği tarafından da onaylanmıştı.

Sözleşme, uluslararası hukukta kadına karşı şiddetin, kadın erkek eşitsizliğinin ve kadınlara karşı yapılan ayrımcılığın sonuçları olduğuna vurgu yapan ilk sözleşme olma özelliğine sahip.