Üye ülkeler ortak silah alımı, ortak borçlanma ve Avrupa'dan silah satın alma gerekliliği konusunda bölünmüş durumda.
Yeniden silahlanmayı finanse etmek Avrupa Birliği (AB) için zor ve hassas bir denge: bir yanda kamu maliyesi zor durumdayken, diğer yanda Rusya'dan gelen tehdit ve Amerika'nın izolasyonist bir geri çekilme politikasını tercih etme ihtimali Avrupa'yı bir açmaz ile karşı karşıya getirebilir.
Ecole Militaire Stratejik Araştırma Enstitüsü'nün Avrupa ofisi IRSEM Europe Direktörü Philippe Perchoc, "Fabrikalar kurmanız, insanları eğitmeniz gerekiyor. Yani bu bir gecede olmaz," dedi.
Rusya'nın 24 Şubat 2022'de Ukrayna'ya başlattığı geniş çaplı işgalin ardından üye devletler savunma harcamalarını artırdı.
Avrupa Savunma Ajansı'na (EDA) göre, 2024 yılında AB-27'nin savunma harcamaları AB'nin GSYH'sinin yüzde 1.9'una tekabül eden 326 milyar euroya ulaştı. Bu, 2021 yılına kıyasla yüzde 31'lik bir artışı temsil ediyor.
Ortak satın alma ve üretim
Ukrayna'daki savaşın ardından, kıtanın savunmasını finanse etmek için ortak üretim ve silah alımları gibi çeşitli çözümler masada.
Bruegel Enstitüsü'nde kıdemli araştırmacı olan Guntram Wolff, verimliliği ve maliyet etkinliğini artırmak ve maliyetleri düşürmek için "başlangıç noktasının" ortak harcama olması gerektiğini vurguluyor.
Euronews'e konuşan Wollf, hipersonik füzeler, hava savunması, uydular, insansız hava araçları gibi alanlarda "birlikte çalışırsak paramızın karşılığını gerçekten daha fazla alırız" dedi.
Ancak üye devletlerin silahlanma konusundaki özel ihtiyaçları bazen bu tür bir işbirliğinin önünde engel teşkil ediyor.
AB Güvenlik Çalışmaları Enstitüsü Kıdemli Analisti Jan Jen Anderson ise Fransa'nın "nükleer caydırıcılık kabiliyetine" ihtiyacı olduğunun altını çiziyor.
Araştırmacı Euronews'e yaptığı açıklamada Anderson, bazı keşif ülkelerinin zırhlı araçlar ve toplar gibi "daha hafif, kolay taşınabilir ekipmanları" tercih edeceğini belirterek, "Diğer ülkeler ise Avrupa'da bir düşmanla ya da hasımla savaşmaya hazırlanıyor ve bu nedenle daha çok ağır tanklara ve ağır toplara odaklanıyor," dedi.
Ortak borçlanma
Eurobond olarak da bilinen ortak borçlanma, yeniden silahlanmayı finanse etmek için kullanılabilir.
Jan Joel Andersson, "AB'nin birlikte daha fazla borçlanması fikri, birçok üye devletin ulusal mali durumlarıyla ilgili sorunları olduğu ve bunun borçlanmayı daha ucuz hale getirmek için bir borçlu olarak AB'nin kolektif gücünü kullanmanın bir yolu olacağı," diyor.
Ancak Almanya gibi bütçe ortodoksisinin destekçileri ortak borçlanma konusunda isteksiz davranmaya devam ediyor.
"Avrupalı satın almalı" mıyız?
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron gibi bazı Avrupalı liderler stratejik özerklik adına "Avrupalı üreticiden satın alma" çağrısında bulunuyor. Diğerleri ise maliyetleri veya teslimat sürelerini azaltmak için siparişlerini başka bir yerden vermeyi tercih ediyor.
IRSEM Europe Direktörü Philippe Perchoc, Euronews'e yaptığı açıklamada, "Mesele sadece Avrupa'dan satın almamız gerektiği değil. Kimsenin aklından böyle bir şey geçtiğini sanmıyorum. Ancak satın aldıklarımız içinde Avrupalı olanların payını belki de yeniden değerlendirmeliyiz," dedi.
"Eğer Avrupa dışında üretilmişse, onu tüketme önceliğimiz yok. Bir sözleşme imzaladık ve koşullar değişirse, Hint-Pasifik'te ya da Tayvan'da bir şey olursa, Avrupalıların önceliği olmayacak. Bu yüzden arkanızı kollamak zorundasınız," diye ekledi.
Ancak savunma üye devletlerin münhasır yetkisinde olduğu için AB'nin rolü sınırlı.